Дијабетесот од тип 2 првично се лекува со зголемување на вежби и со измени во исхраната. Ако нивото на гликоза во крвта не се спушти со овие мерки, потребни се лекови како метформин или инсулин. Кај луѓето што примаат инсулин обично се потребни рутински проверки на нивото на шеќер во крвта.
Стапките на дијабетес значително се зголемени во однос на дебелината во изминатите 50 години. Од 2010 г. има речиси 285 милиони заболени, во споредба со речиси 30 милиони во 1985 година. Долгорочни компликации од висок шеќер во крвта се срцеви заболувања, удари, дијабетесна ретинопатија каде што се напаѓа видот, проблем со бубрезите за кој можно е да биде потребна дијализа, како и лоша циркулација во екстремитетите што може да доведе до ампутирање. Акутната компликација на кетоацидоза, особина на дијабетес од тип 1, не е позната. Меѓутоа, може да се јави некетотична хиперосмоларна кома.
Дијабетесот од тип 2 обично е хронична болест што се поврзува со скратување на животот од десет години. Ова делумно се должи на повеќето компликации со коишто се поврзува: два до четирикратни зголемен ризик од срцеви заболувања како исхемична срцева болест и удар, 20 кратно поголеми шанси за ампутација на долните екстремитети и позачестена хоспитализација.
Познато е дека за развој на типот 2 на дијабетес, важни се повеќе фактори од начинот на живот, како:дебелина (што се дефинира со индекс на телесна маса поголем од триесет), недостиг на физичка активност, лоша исхрана, стрес и урбанизација. Вишокот на телесни масти се поврзува со 30% од случаите кај поединци со кинеско и јапонско потекло, 60-80% од случаите кај оние со европско или африканско потекло, и 100% кај of народот Пима или пацифичките островјани.
Достапни се повеќе класи на анти-дијабетични лекови. Како претпочитана стандардна терапија обично се употребува метформин, затоа што има одредени искази дека ја намалува смртноста.Доколку „метформинот“ не е доволен, може да се употреби и втор орален агенс од друга класа.Други класи на лекарства се: сулфонилуреи, секретагоги без сулфонилуреа, алфа глукосидаза инхибитори, тијазолидинедиони, пептид-1 сличен на глукагон и инхибитор на дипептидил пептидаза-4. „Метформин“ не треба да се користи кај оние со сериозни проблеми со бубрезите или црниот дроб. Заедно со оралните лекарства или самостојно може да се примаат и инјекции со инсулин.